میله های گرد آلیاژ طراحی شده برای برنامه های درجه حرارت بالا از عناصر تخصصی آلیاژ مانند نیکل ، کروم و مولیبدن برای تقویت پایداری حرارتی و استحکام مکانیکی آنها در دماهای بالا استفاده می کند. آلیاژهای مبتنی بر نیکل و نمرات خاصی از فولاد ضد زنگ (به عنوان مثال ، 304H ، 310 ، 321) استحکام کششی ، مقاومت خزش و مقاومت به اکسیداسیون را حتی در صورت قرار گرفتن در معرض دمای بیش از 600 درجه سانتیگراد برای دوره های طولانی حفظ می کنند. این مواد در برابر مکانیسم های تخریب درجه حرارت بالا مانند مقیاس بندی ، رشد دانه و خستگی حرارتی مقاومت می کنند که در غیر این صورت می تواند منجر به نارسایی زودرس شود. ساختار متالورژی این آلیاژها از طریق تیمارهای حرارتی دقیق برای حفظ پایداری فاز و محدود کردن تضعیف مرز دانه بهینه شده است ، که در تولید برق ، پتروشیمی و صنایع هوافضا بسیار مهم است که در آن میله های گرد آلیاژ در معرض بارگذاری حرارتی چرخه ای قرار دارند.
در محیط هایی که با رطوبت بالا یا حضور رطوبت مداوم مشخص می شوند ، مقاومت در برابر خوردگی برای میله های گرد آلیاژ مهم است. آلیاژهای استیل ضد زنگ با محتوای کروم بالا (بالاتر از 12 ٪) یک فیلم منفعل اکسید کروم متراکم و چسبنده را روی سطح خود تشکیل می دهند ، که به عنوان یک سد خود درمانی عمل می کند و از اکسیداسیون و خوردگی بیشتر جلوگیری می کند. علاوه بر این مولیبدن ، مقاومت در برابر خوردگی و خوردگی شکاف را که معمولاً در جو دریایی یا کلرید غنی از آن مشاهده می شود ، تقویت می کند. میله های گرد آلیاژ تیتانیوم و آلومینیوم همچنین به دلیل لایه های اکسید طبیعی که از نظر شیمیایی پایدار و غیرقابل نفوذ هستند ، در محیط های مرطوب محافظت می کنند. با این حال ، میله های کم آلیاژ یا کربن به طور کلی برای حفظ یکپارچگی به اقدامات محافظت از خوردگی تکمیلی مانند گالوانیزه ، نقاشی یا پوشش پودر نیاز دارند. ذخیره سازی و جابجایی مناسب نیز برای جلوگیری از آلودگی سطح که ممکن است مقاومت در برابر خوردگی را به خطر بیاندازد ، ضروری است.
سازگاری شیمیایی میله های گرد آلیاژ یک عامل مهم در هنگام استفاده در صنایعی است که با اسیدها ، قلیایی ها ، حلال ها یا سایر رسانه های تهاجمی استفاده می شود. فولادهای ضد زنگ دوتایی و آلیاژهای نیکل مس (به عنوان مثال ، مونل ، هاستلووی) مقاومت برتر در برابر ترک خوردگی استرس ، حمله بین دانه ای و خوردگی عمومی در محیط های اسیدی یا شور را ارائه می دهند. این مواد دارای ریزساختارهای منحصر به فرد هستند-مانند مراحل دو فاز آستنیتی-فریتیک در فولادهای دوبلکس-این استحکام متعادل و مقاومت در برابر خوردگی را فراهم می کند. در کارخانه های پردازش شیمیایی ، پالایشگاه های پتروشیمی و کاربردهای دریایی ، استفاده از این میله های آلیاژ خطرات مربوط به تخریب مواد را کاهش می دهد که می تواند منجر به خطرات ایمنی یا خرابی پرهزینه شود. تیمارهای انفعال سطح با از بین بردن آهن آزاد و ترویج یک لایه اکسید یکنواخت ، مقاومت شیمیایی را بیشتر می کنند و باعث کاهش حساسیت به خوردگی موضعی می شوند. انتخاب آلیاژ باید با دقت با قرار گرفتن در معرض شیمیایی خاص مطابقت داشته باشد تا از خرابی زودرس جلوگیری شود.
برای تقویت مقاومت محیطی ذاتی میله های گرد آلیاژ ، تولید کنندگان اغلب از درمان های سطحی مانند انفعال الکتروشیمیایی ، آنودایزاسیون (برای آلیاژهای آلومینیومی) یا آبکاری با فلزات مقاوم در برابر خوردگی مانند نیکل یا کروم استفاده می کنند. این تیمارها سختی سطح را افزایش می دهند ، تخلخل را کاهش می دهند و عدم تحرک شیمیایی را بهبود می بخشند ، که به طور قابل توجهی عمر خدمات میله ها را در محیط های سخت گسترش می دهد. Passivation آلاینده های آهن را در سطوح استیل ضدزنگ از بین می برد و باعث ایجاد یک لایه اکسید کروم پایدار و محافظ می شود. آنودایز کردن میله های آلیاژ آلومینیوم باعث افزایش ضخامت فیلم اکسید ، بهبود مقاومت در برابر خوردگی و خصوصیات سایش می شود. تیمارهای حرارتی مانند بازپرداخت محلول و پیری ریزساختارها را برای بهینه سازی مقاومت در برابر عوامل استرس زا محیطی اصلاح می کنند. این رویکردهای ترکیبی تضمین می کند که میله های گرد آلیاژ عملکرد مکانیکی و یکپارچگی زیبایی شناسی را در طول عمر عملیاتی خود حفظ می کنند. $ $
