در فرآیند نورد داغ ، بیلت های استیل ضدزنگ بالاتر از دمای تبلور مجدد آنها (به طور معمول بیش از 900 درجه سانتیگراد) گرم می شوند و از طریق غلطک ها عبور می کنند تا آنها را در میله های گرد شکل دهند. درجه حرارت بالا اجازه می دهد تا فولاد به راحتی در ابعاد مختلف شکل گرفته و کشیده شود و یک محصول انعطاف پذیر را فراهم کند که برای کاربردهایی که به مواد نیاز دارند برای پردازش بیشتر ، مانند خم شدن یا تشکیل ، ایده آل باشد. در حالی که میله های گرد و استیل ضد زنگ گرم ، عملکرد و شکل گیری افزایش یافته را نشان می دهند ، آنها تمایل به داشتن یک سطح خشن و ناهموار دارند و ساختار دانه با جهت نورد تراز می شود. این امر در مقایسه با میله های سرد شده ، ظاهری کمتر زیبایی دارد ، اما این مزیت را ارائه می دهد که از نظر شکل دهی انعطاف پذیر تر باشد ، و آنها را برای اجزای ساختاری ، مصالح ساختمانی و قطعات ماشین آلات مناسب می کند که در آن سطح سطح و ابعاد دقیق نگرانی های اصلی نیست. میله های نورد گرم در برنامه هایی که از نظر خصوصیات مکانیکی کمتر خواستار هستند ، استفاده می شود اما در جایی که قدرت کلی و مقرون به صرفه بودن بسیار مهم است.
نقاشی سرد شامل کشیدن است میله های دور استیل ضد زنگ از طریق مرگ در دمای اتاق. این ماده در حالی که از طریق قالب کشیده می شود ، سخت تر می شود و این منجر به افزایش قدرت ، سختی و یک سطح صاف تر و دقیق تر می شود. بر خلاف میله های نورد گرم ، میله های گردی از جنس استنلس استیل سرد به طور معمول در برنامه هایی که نیاز به دقت بالایی ، کیفیت سطح برتر و تحمل های بعدی محکم تر دارند استفاده می شود. این فرایند باعث می شود میله ها در مقایسه با گزینه های نورد گرم ، انعطاف پذیر کمتری داشته باشند ، اما آنها قدرت بسیار بیشتری را ارائه می دهند و برای برنامه هایی که شامل محیط های پر استرس مانند هوافضا ، خودرو و مهندسی دقیق هستند ، مناسب تر هستند. میله های سرد شده باعث افزایش مقاومت در برابر خستگی ، مقاومت در برابر خزش و مقاومت در برابر سایش می شوند که باعث می شود آنها برای قطعاتی که نیاز به حفظ یکپارچگی ساختاری خود در شرایط بارگذاری قابل توجه یا دوچرخه سواری دارند ، ایده آل کنند.
خصوصیات مکانیکی میله های گرد استیل ضدزنگ بین روشهای نورد گرم و سرد تفاوت معنی داری دارد. میله های سرد شده به طور معمول به دلیل اثر سخت شدن کرنش ، مقاومت کششی بالاتری ، قدرت و سختی را نشان می دهند و آنها را برای کاربردهای با کارایی بالا که در آن مواد در معرض استرس مداوم هستند یا نیاز به مقاومت در برابر سایش دارند ، ایده آل می کند. از طرف دیگر ، میله های نورد گرم دارای مقاومت و سختی کششی کمتری هستند اما قابل انعطاف تر هستند و به آنها امکان می دهد به راحتی برای کاربردهای عمومی شکل بگیرند. ساختار دانه ای از میله های سرد تصفیه شده تر است و در نتیجه با گذشت زمان یکپارچگی ساختاری بهتری ایجاد می شود ، در حالی که جهت گیری دانه میله های نورد گرم می تواند منجر به مقاومت در برابر خستگی کمتری شود و آنها را برای کاربردهای چرخه بالا مناسب تر می کند. بنابراین ، هنگامی که دقت و استحکام بالا بسیار مهم باشد ، میله های با سرماخوردگی ترجیح داده می شوند ، در حالی که میله های نورد گرم برای استفاده های عمومی مناسب تر هستند که در آن سهولت ساخت و انعطاف پذیری مواد لازم است.
ساختار دانه ای از میله های گردی از جنس استنلس استیل نقش مهمی در تعیین استحکام و دوام آنها دارد. میله های نورد گرم به دلیل افزایش درجه حرارت در طی فرآیند نورد ، دارای ساختار دانه درشت تر هستند. در حالی که این امر باعث می شود که مواد با آن کار ساده تر شوند و به آن اجازه مقاومت در برابر تغییر شکل را می دهد ، ساختار دانه بزرگتر می تواند مقاومت در برابر خستگی و مقاومت در برابر خزش خود را در شرایط شدید مانند درجه حرارت بالا یا بارگذاری طولانی مدت کاهش دهد. در مقابل ، میله های سرد شده دارای ساختار دانه ای ظریف تر هستند که منجر به افزایش استحکام ، دوام و مقاومت در برابر استرس می شود .
