
جهت گیری و تراز دانه: در طول فرآیند آهنگری، فلز تحت فشار و دمای بالایی قرار می گیرد که باعث می شود ساختار دانه در جهت نیروی اعمال شده همسو شود. این تراز خواص مکانیکی میلگردهای آهنگری، به ویژه از نظر استحکام کششی و مقاومت در برابر ضربه را افزایش می دهد. هنگامی که دانهها با طول میله در یک راستا قرار میگیرند، مقاومت بالایی در برابر کشیدگی و تغییر شکل تحت نیروهای کششی ایجاد میکنند و میلهها را قادر میسازد تا تنشها و بارهای عملیاتی را در کاربردهای مختلف تحمل کنند.
اندازه دانه: فرآیند آهنگری ساختار دانه را اصلاح می کند و منجر به اندازه دانه کوچکتر و یکنواخت می شود. دانه های کوچکتر مفید هستند زیرا استحکام و چقرمگی مواد را افزایش می دهند. این به دلیل این واقعیت است که دانه های کوچکتر حرکت نابجایی ها را که نقص در شبکه کریستالی است که تغییر شکل پلاستیک را تسهیل می کند، مانع می شود. ساختار دانه ریزتر منجر به افزایش استحکام (همانطور که توسط رابطه Hall-Petch توضیح داده شده است) و مقاومت در برابر خستگی بهبود یافته است که به معنای مقاومت بالاتر در برابر سایش و شکست در شرایط بارگذاری چرخه ای است.
جریان دانه: آهنگری جریان دانه پیوسته و همگن را در سرتاسر مواد افزایش می دهد و وجود نقاط ضعف و ناپیوستگی ها را کاهش می دهد. این جریان بدون وقفه دانه تأثیر مرزهای دانه را به حداقل می رساند، که در غیر این صورت می تواند به عنوان متمرکز کننده تنش عمل کند و منجر به شکست زودرس شود. نتیجه یک میله آهنگری با مقاومت در برابر خستگی و یکپارچگی ساختاری بیشتر است که برای کاربردهایی که در محیط های پویا و پر استرس قرار دارند بسیار مهم است.
از بین بردن تخلخل و آخال ها: دماها و فشارهای زیاد موجود در آهنگری به بستن حفره های داخلی و بیرون راندن آخال های غیرفلزی که ممکن است در مواد خام وجود داشته باشد کمک می کند. این آخالها و تخلخلها میتوانند به عنوان افزایشدهنده تنش و مکانهای هستهزایی برای ترکها عمل کنند. با از بین بردن این عیوب، میله های آهنگری به سطح بالاتری از یکنواختی و قابلیت اطمینان دست می یابند. این منجر به عملکرد برتر می شود، زیرا مواد به دلیل ضعف های داخلی احتمال کمتری دارد که شکست غیرمنتظره ای را تجربه کنند.
ویژگی های یکنواخت: میله های آهنگری معمولاً خواص مکانیکی ثابت تری را در مقایسه با آنهایی که توسط ریخته گری یا ماشین کاری تولید می شوند از خود نشان می دهند. این به این دلیل است که فرآیند آهنگری به طور موثر ریزساختار را اصلاح می کند و ناسازگاری مواد را کاهش می دهد. یکنواختی حاصل در خواص مکانیکی، مانند استحکام کششی، سختی و شکلپذیری، تضمین میکند که میلههای آهنگری عملکرد قابل پیشبینی و قابل اطمینانی را در کاربردهای سختگیرانه دارند. این یکنواختی برای کاربردهایی که نیاز به مشخصات مواد دقیق و ثابت دارند، ضروری است که به دوام و اثربخشی کلی اجزا کمک می کند.