در آهنگری سیلندرهای هیدرولیک، معمولاً از چندین ماده استفاده می شود که هر کدام ویژگی های منحصر به فردی را ارائه می دهند که می تواند بر عملکرد تأثیر بگذارد:
فولاد کربنی که اغلب به دلیل استحکام و مقرون به صرفه بودن استفاده می شود، برای طیف وسیعی از کاربردها مناسب است. مقاومت در برابر سایش و دوام خوبی را ارائه می دهد و آن را برای استفاده های سنگین ایده آل می کند. فولاد آلیاژی خواص بهبود یافته ای مانند افزایش استحکام کششی، چقرمگی و مقاومت در برابر خوردگی و سایش را ارائه می دهد. این باعث می شود آن را برای محیط های پر تقاضا که در آن به عملکرد بالا نیاز است، مناسب کند. فولاد ضد زنگ که به دلیل مقاومت در برابر خوردگی آن شناخته شده است، در کاربردهایی استفاده می شود که قرار گرفتن در معرض محیط های خشن یا مواد خورنده معمول است. دوام و طول عمر را ارائه می دهد، البته با هزینه بالاتر در مقایسه با فولاد کربنی. فولاد کرومولی نسبت استحکام به وزن و مقاومت در برابر خستگی عالی را ارائه می دهد و برای کاربردهایی که کاهش وزن و دوام حیاتی هستند، مانند صنایع هوافضا یا مسابقه، مناسب است. در حالی که کمتر از فولاد رایج است، آلومینیوم در برخی کاربردهای سیلندر هیدرولیک استفاده می شود که کاهش وزن در اولویت است. مقاومت در برابر خوردگی و هدایت حرارتی خوبی ارائه می دهد اما ممکن است به اندازه فولاد قوی نباشد.
انتخاب مواد از چند جهت بر عملکرد سیلندر هیدرولیک تأثیر می گذارد:
استحکام و دوام: سیلندرهای هیدرولیک تحت فشار مکانیکی قابل توجهی از جمله فشارهای زیاد و بارهای سنگین در حین کار قرار می گیرند. استحکام ماده مستقیماً بر توانایی سیلندر برای مقاومت در برابر این نیروها بدون تغییر شکل یا شکست تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، فولاد کربنی خواص مکانیکی قوی را ارائه می دهد، که آن را برای کاربردهایی که نیاز به استحکام کششی بالا و مقاومت در برابر بارهای ضربه ای دارند، مناسب می کند. از سوی دیگر، فولادهای آلیاژی، خواص مکانیکی بهبود یافته‌ای مانند سختی و چقرمگی را افزایش می‌دهند، که در محیط‌های پرتقاضا که در آن دوام از اهمیت بالایی برخوردار است، سودمند است.
مقاومت در برابر خوردگی: سیلندرهای هیدرولیک اغلب در محیط‌های مختلفی کار می‌کنند که در معرض رطوبت، مواد شیمیایی و سایر مواد خورنده هستند. مواد با مقاومت در برابر خوردگی عالی، مانند فولاد ضد زنگ یا آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی، برای کاهش خطر تخریب و شکست زودرس ناشی از خوردگی انتخاب می شوند. به عنوان مثال، فولاد ضد زنگ حاوی کروم است که یک لایه اکسید محافظ روی سطح ایجاد می کند و از زنگ زدگی و خوردگی جلوگیری می کند. به طور مشابه، آلیاژهای مقاوم در برابر خوردگی مانند فولادهای زنگ نزن Duplex یا Super Duplex مقاومت بالایی در برابر سوراخ شدن، خوردگی شکاف و ترک خوردگی ناشی از تنش ناشی از کلرید ارائه می دهند که آنها را برای کاربردهای دریایی یا دریایی ایده آل می کند.
مقاومت در برابر سایش: در کاربردهایی که سیلندرهای هیدرولیک در معرض مواد ساینده یا نیروهای اصطکاکی مکرر قرار می گیرند، مقاومت در برابر سایش به یک ملاحظه حیاتی تبدیل می شود. مواد با خواص مقاومت در برابر سایش خوب، مانند آلیاژهای فولادی سخت شده یا عملیات‌های سطحی مانند آبکاری کروم سخت، برای به حداقل رساندن آسیب سطح و افزایش طول عمر قطعات استفاده می‌شوند. آلیاژهای فولادی سخت شده، از جمله فولادهای کروم-مولیبدن (کرومولی)، برای دستیابی به سختی سطح بالا، تحت عملیات حرارتی قرار می گیرند و مقاومت آنها در برابر سایش و سایش را افزایش می دهد. درمان های سطحی مانند روکش کروم سخت یک لایه سطحی بادوام و مقاوم در برابر سایش ایجاد می کند که از مواد زیرین در برابر سایش محافظت می کند.
وزن: در کاربردهای خاصی که کاهش وزن حیاتی است، مانند تجهیزات هوافضا، خودرو یا سیار، چگالی مواد مستقیماً بر وزن کلی مجموعه‌های سیلندر هیدرولیک تأثیر می‌گذارد. مواد سبک وزن مانند آلومینیوم یا تیتانیوم در مقایسه با آلیاژهای فولادی معمولی، بدون به خطر انداختن عملکرد مکانیکی، کاهش وزن قابل توجهی را ارائه می دهند. آلیاژهای آلومینیوم که به دلیل چگالی کم و نسبت استحکام به وزن بالا مشهور هستند، معمولاً در کاربردهای هوافضا و خودرو برای کاهش وزن خودرو و بهبود کارایی سوخت استفاده می‌شوند. به طور مشابه، آلیاژهای تیتانیوم دارای استحکام استثنایی و مقاومت در برابر خوردگی در کسری از وزن فولاد هستند، و آنها را برای کاربردهای حساس به وزن که در آن کارایی و دوام در اولویت هستند، مناسب می‌سازد.
